Wednesday, January 14, 2009. here is the story of how God brought Carey and I together in a most unusual way. It was the year 1997, and I had just gotten an ISP account with AOL. On one faithful day as I am surfing the internet I stumble upon a bunch of profiles that I find highly amusing. I read through them as I find it very entertaining to see how much information people would write about themselves. Jump back five years to 1992.

Środa, 13 kwietnia 2016, godz. Kupiłam sobie kilka rzeczy, rodzice kupili wreszcie drzwi do domu. Trochę to potrwa zanim znajdzie się czas na ich wymianę, ale chociaż są już na miejscu. Jak się nie przejmować tymi małymi sprawami? Wpadłam na pomysł, by napisać do Kati Morton.

Czwartek, 17 kwietnia 2014. Patrzała w telefon i znieruchomiała. Przez głowę przelatywały jej różne myśli, a na końcu przypomniała sobie jak pocieszał ją po wyjeździe Mateusza. Usłyszała, że ktoś wchodzi do domu. Nie chciała po sobie poznać, że coś się stało, więc schowała szybko komórkę do kieszeni i spojrzała w stronę drzwi. Gdzie ty wgl masz zamiar jechać? Długo patrzała w okno po.

Czwartek, 29 maja 2014. Wybaczcie, ale blog zostaje usunięty. Do dziś pisałam trzy opowiadania. Teraz połączę je w jedną całość z nowymi wątkami. Jeśli lubiłeś to opowiadania, to następne powinno spodobać Ci się jeszcze bardziej.

Podłoga pod moimi bosymi stopami jest zalana wodą, a może to łzy, a może krew. Jeśli krew to czyja, czy moja? On mówił, że to już na zawsze, że do śmierci. I gdzie teraz jest, gdzie on jest? To, co mnie tak boli w środku, to tak naprawdę wcale nie część mnie, to nie jest żadne serce ani żadna duma. Czy mam jeszcze serce i dumę? Moje własne czerwone nieistnienie. Morduję dziś siebie, ale czy tylko? Bosy taniec mordu, opowieść o stopach.